Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

genuinum in aliquo frangĕre

  • 1 genuinus

    I genuīnus, a, um [ geno = gigno\]
    1) природный, врождённый ( virtutes C)
    2) подлинный, неподдельный, настоящий ( Plauti fabula AG)
    II genuīnus, a, um [ gena ]
    щёчный, боковой
    (dens) g. C, J, V etc.коренной зуб
    genuinum in aliquo frangĕre погов. Pers — обломать о кого-л. зубы, т. е. разнести, пробрать кого-л

    Латинско-русский словарь > genuinus

  • 2 genuinus

    [st1]1 [-] gĕnŭīnus, a, um: - [abcl][b]a - de naissance, naturel, inné. --- Cic. Rep. 2, 29 ; Gell. 2, 2, 9. - [abcl]b - vrai, authentique. --- Gell. 3, 3, 7.[/b] [st1]2 [-] gĕnŭīnus (dens), genuini (dentis), m.: dent molaire; dent. --- Cic. Nat. 2, 134 ; Juv. 5, 69.    - genuinum frangere in aliquo, Pers. 1, 115: briser ses molaires sur qqn, critiquer vivement qqn.
    * * *
    [st1]1 [-] gĕnŭīnus, a, um: - [abcl][b]a - de naissance, naturel, inné. --- Cic. Rep. 2, 29 ; Gell. 2, 2, 9. - [abcl]b - vrai, authentique. --- Gell. 3, 3, 7.[/b] [st1]2 [-] gĕnŭīnus (dens), genuini (dentis), m.: dent molaire; dent. --- Cic. Nat. 2, 134 ; Juv. 5, 69.    - genuinum frangere in aliquo, Pers. 1, 115: briser ses molaires sur qqn, critiquer vivement qqn.
    * * *
        Genuinus, pen. prod. Adiectiuum. Gell. Naif.
    \
        Genuini. Cic. Les dents maschelieres, Les grosses dents.
    \
        Genuinum frangere in aliquo. Pers. Detracter secrettement d'aucun.
    \
        Genuino rodere. Detracter et mesdire grandement d'aucun.
    \
        Genuinum agitare. Iuuenal. Travailler les machelieres: comme quand on masche du pain fort dur.

    Dictionarium latinogallicum > genuinus

  • 3 genuini

    1.
    gĕnŭīnus, a, um, adj. [geno, gigno], innate, native, natural.
    I.
    Lit. (rare but class.): genuinae domesticaeque virtutes, * Cic. Rep. 2, 15, 29:

    naturales et genuini honores,

    Gell. 2, 2, 9:

    pietas,

    Dig. 43, 28, 3, § 4:

    nequitia,

    App. M. 9, p. 230.—
    II.
    Transf., genuine, authentic (post-class.):

    comoedia Plauti,

    Gell. 3, 3, 7. [p. 810]
    2.
    gĕnŭīnus, a, um, adj. [genae; cf. Paul. ex Fest. p. 94 Müll.], of or belonging to the cheek:

    dentes,

    jaw-teeth, back-teeth, Cic. N. D. 2, 54, 134; Plin. 11, 37, 63, § 166; also as subst.: gĕnŭīni, orum, m., Verg. Cat. 5, 36; and in sing.: gĕnŭīnus, i, m., Juv. 5, 69.—Prov.: genuinum frangere in aliquo, to break one's jaw-tooth on a person, i. e. to criticise him severely, Pers. 1, 115.

    Lewis & Short latin dictionary > genuini

  • 4 genuinus

    1.
    gĕnŭīnus, a, um, adj. [geno, gigno], innate, native, natural.
    I.
    Lit. (rare but class.): genuinae domesticaeque virtutes, * Cic. Rep. 2, 15, 29:

    naturales et genuini honores,

    Gell. 2, 2, 9:

    pietas,

    Dig. 43, 28, 3, § 4:

    nequitia,

    App. M. 9, p. 230.—
    II.
    Transf., genuine, authentic (post-class.):

    comoedia Plauti,

    Gell. 3, 3, 7. [p. 810]
    2.
    gĕnŭīnus, a, um, adj. [genae; cf. Paul. ex Fest. p. 94 Müll.], of or belonging to the cheek:

    dentes,

    jaw-teeth, back-teeth, Cic. N. D. 2, 54, 134; Plin. 11, 37, 63, § 166; also as subst.: gĕnŭīni, orum, m., Verg. Cat. 5, 36; and in sing.: gĕnŭīnus, i, m., Juv. 5, 69.—Prov.: genuinum frangere in aliquo, to break one's jaw-tooth on a person, i. e. to criticise him severely, Pers. 1, 115.

    Lewis & Short latin dictionary > genuinus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»